Schrijvers InDruk

Over mijn InDruk

Ooit wel eens een verhaal cq boek gelezen met een lesbisch “thema”? Daarin gaat het in de regel over probleempotten, vrouwen die rugzakken moeilijkheden met zich meesjouwen die ze over elke nieuwe vriendin hernieuwd uitstorten. Zo’n lesbo is te vergelijken met de man aan de bar die na twee neuten zegt: mijn vrouw begrijpt mij niet. Ander verhalenthema is lesbi met kinderwensen, of die al kinderen hebben nadat hun heterohuwelijk op de klippen is gelopen omdat mama erachter kwam vrouwen leuker te vinden dan de man die naast haar in bed klapscheten laat en daarna haar hoofd onder het dekbed duwt. Zomaar, voor de lol.

Dat en soortgelijke dingen kom je niet op deze website tegen. Lesbisch? Reken maar. Thema? Er is niets thematisch aan mijn leven. En daar hou ik van.

https://youtu.be/u6pBEQLqOyI

Inhoud van de paginas

2024

121124: een fictieve liefde. Ook dat hoort in het leven van een schrijfster. Ik heb veel literaire “crushes” gehad, maar Fran Lebowitz was iemand met wie ik me verwant voelde. Mijn grote fictieve liefde.

101024: een aantal nieuwe fotos in Ai... gezet. Werd wel weer een keertje tijd.

011024: nieuwe maand, nieuw verhaal, ditmaal over de vriendin van mijn vriendin. Altijd gevaarlijk om een hartsvriendin van jouw vriendin het huis binnen te laten komen. De toegang ontzeggen is misschien cru, maar wel veilig. Maar helaas: die twee moesten elkaar zien omdat er zo'n erwtje in huis was gekomen die schrijfster bleek te zijn.

120924: een beetje uit balans geweest, letterlijk, met een zweepslag in de kuit. Wat hebben wij daar mee te maken dat je twee maanden geen flikker uitvoert?, hoor ik jullie zeggen. En groot gelijk. De puf was effies verdwenen. Ik hou ontiegelijk van lopen en als me dat niet lukt, voor wat voor reden dan ook, ben ik niet te genieten. En dan wil je niets met me te maken hebben, geloof me.

Maar nu waar het hier om gaat: facebook en politiek. Gaat dat samen? Welja, joh, waarom eigenlijk niet. Een mijmering waarin ik mijn verbazing uit over het land waarin ik woon.

170724: een toevallige ontmoeting met een zo goed als vergeten Nederlandse zanger, leidde tot bijna een schouder uit de kom, zowel bij hem als bij mij.

270624: vingercondooms: heerlijk. Voor een persoon als ik een onmisbaar iets.

090624: boeken lenen, een gevoelig onderwerp. Uit een bieb: okee. Onderling van hand tot hand laten gaan waarbij de hele straat kan genieten van dat ene boek, ligt mij wat minder. Een toevallige conversatie hierover leidde tot dit stukje.

160524: een verhaaltje over vroeger en toch nog steeds heel actueel. Men neme een vrouw, een man, een beer en een bos. Dit is geen vertelsel voor tere hartjes. Ben je dat wel, dan is het verstandig dit niet te lezen.

130524: Babbelkunst  ligt bij de drukker, het interviewboek met kunstenaars uit Wijk aan Zee, Beverwijk, Heemskerk enzovoorts, zelfs zo ver als Almere. Binnenkort verkrijgbaar via deze website of in de Kop van WaZ te Wijk aan Zee. 

100524: wat mij aantrekt van facebook zijn de esthetische conversaties die van de pagina af sprankelen. Ik wou dat ik die ooit eens kon meemaken. In plaats hiervan heb ik een aantal gesprekken genoteerd die zowel onnozel zijn als toch wel een beetje komisch. Maar sprankelend...? Ermm, nee.

280424: drukdrukdruk geweest: het overlijden van mijn broertje, het afmaken van het interview boek (zie 6 januari van dit jaar), even bijkomen van alle sores en nu eindelijk weer de ruimte om vrijuit adem te halen. Toch nog een verhaaltje kunnen schrijven van een opruimmoment in ons leven tijdens deze weken. 

180324: soms overvalt het leven mij en maak ik dingen mee waarop ik niet zit te wachten maar die eenvoudigweg gebeuren. Zo ook hetgene wat ik in Broertje probeer over te brengen. Het is een heel persoonlijk verhaal en hoewel het mij moeite kost dit te delen, wil ik het desondanks niet achterhouden.

130324: februari werd maart en zo zijn we weer een aantal maanden verder na de laatste muze. Natuurlijk gaat deze nieuwste muze over Frankrijk, hoe kan het ook anders, in de vorm van onze aankomst in Carcassonne. Ook een nieuwe AI foto en binnenkort meerdere bewerkte fotos waarvan je Aiaiai zegt, maar dan op een goede manier.

060124: na het drukke schrijfjaar dat ik achter de rug heb, en een vooruitzicht van publicaties over dit prille nieuwe jaar van oa een boek met interviews van kunstenaars uit de omgeving en verder, plus twee novelles en een roman waarvoor ik sinds heel recent eindelijk weer tijd vond om mee verder te gaan, wordt komend jaar naar alle waarschijnlijkheid nog drukker. Dat is waar ik van hou: schrijven, bezig zijn. De maand januari neem ik vrijaf, dus je zult effekes niets van mij horen. Wel zijn er een aantal nieuwe fotowerken geplaatst op de AI pagina, mocht iemand daarin interesse hebben.

Van mij is het voor nu: verder in februari. Tot dan.

2023

261223: aan de wandel is de laatste muze van 2023. Een verhaaltje over wandelen, uiteraard, work-out met de buurman en joggen. Wat een enerverend leven.

251223: een paar fotos van Anita en mijzelf, alsook een iconisch kunstwerk in een Zee van Staal, Wijk aan Zee.

211223: laat ik de kortste dag eens vieren met een ode aan Wijk aan Zee. Voor de meezingers: het gaat op de melodie van Het Dorp. 

111223: met de trouwerij en alles wat eraan vast zat achter de rug, gingen we op huwelijksreis. In Brabant. Als dat niet chique is...

061223: AI is in mijn leven gekomen en heeft mij toegang tot een nieuwe kunstvorm gegeven. Benieuwd? Kijk maar.

041223: getrouwd, een haiku.

271123: nou ja, nu we toch in Heemstede-Aerdenhout waren, konden we net zo goed aan de huwelijksvoltrekking meedoen. We waren er per slot van rekening op gekleed, schoon ondergoed incluis.

201123: het was 11 december 2013, onze trouwdag. Waren we blij? Natuurlijk, maar onze hersens waren vooral in de mijmermodus tijdens de rit naar het gemeentehuis in Heemstede-Aerdenhout.

131123: in de tweede helft van november 2013, drie weken voordat we zouden trouwen, gingen we een partijtje tennissen om de eventuele stress van deze aanloop voor te blijven. De afloop van het over en weer gemep, was minder Navratilova-achtig dan verwacht.

021123: in 2016 werd ik vastgehouden in het Rode Kruisziekenhuis in Beverwijk. Waarom? Voornamelijk omdat niemand naar mij wilde luisteren.

251023: nou nou nou, het heeft eventjes geduurd, maar er is weer een ouwe doos muze tevoorschijn gekomen. Geen dozen maar enkelvoudig doosje dit keer: mijn wederhelft komt in dit stukje namelijk niet voor. Nu niet allemaal tegelijk de iPad uitzetten en de tv aan, want er is toch geen donder te zien. Dit is een op gang komen muze na een zware verkoudheid en stamt uit 2014. Het betreft het dragen van rokken en wat voor risico hiermee gepaard gaat.

280923: een muze uit 2013 waarin drank, geld, een Russische pseudo Romanov familie en de toorn van Anita een rol speelt.

200923: een slaapkamer herinrichten gaat minder makkelijk dan je zou verwachten. Maar heeft dit ons ooit van iets weerhouden? Helaas niet. Een bericht uit 2013/14.

110923: de Roze Filmdagen, een fenomeen, goed van opzet, en de gedachte erachter is uitmuntend. Nou nog een beetje films die de gemiddelde bioscoopbezoeker aanspreken, en we hebben een goede verstandhouding die jaren kan duren.

010923: midgetgolf, wie houdt daar nou niet van? In 2015 trokken we erop uit naar het midden van het land om dit spel te spelen. Het weer was lekker dus er was niets dat ons tegenhield.

25 augustus 2023: we waren ooit eens 7 maanden getrouwd en vierden dit in bed met verhalen vertellen aan elkaar. Een muze uit de ouwe doos van 2014.

18 augustus 2023: fit worden is een jaarlijks terugkerend fenomeen in het leven van deze ouwe dozen. Een verhaaltje dat begon in 2017 en eindigde in 2022.

15 augustus 2023: een lekker drankreceptje, ook wel eens leuk. Hoe deze tot stand kwam, is een lang verhaal. Het had allemaal met een sausje te maken...

11 augustus 2023: na de muze van 9 augustus, hier het relaas van de Pride Walk die we als iets minder ouwe dozen in Amsterdam meeliepen. Groot feest en een gay festijn waar we blij van werden. 

9 augustus 2023: een conversatie op facebook houden, is een bijna onmogelijk iets. Net zoals in het echte leven, loopt er altijd eentje huilend weg. Maar soms, hè, moet je daar maling aan hebben. Een nieuwe muze voor alle leeftijden.

4 augustus 2023: een laatste woordje over onze voormalige buurman, oftewel hij met die paardestaart, en hoe het leven zoveel aangenamer werd toen hij in een ouwe lullenfabriek werd geplaatst. Was dat in 2015? Daaromtrent in elk geval.

29 juli 2023: in 2015 was er kroeg tegenover ons huis waar regelmatig herrie was; zo’n kroeg waar je strontlazerus moest zijn voordat je naar binnen mocht. Het oliedomste voorval dat we meemaakten, is hier beschreven. The drugs don’t work, zong Verve. En gelijk hadden ze.

24 juli 2023: met een beste schoolvriendin kamperen in Limburg en te maken krijgen met een inhalige boer. Een zeer onaangename man tijdens een merkwaardige vakantie die ik nooit zou willen herbeleven. Wel een lekker recept.

21 juli 2023: een café crème in Parijs smaakt toch beter dan in Nederland. In 2014 dronken we aan de Champs Elysees dagelijks een bak en hoorden de laatste roddels over de scharrel van de president. Oeeee, spannend.

13 juli 2023: in 2015 gingen we op zoek naar een nieuwe tv, zo'n plat geval, en leerde ik hoe makkelijk het is voor anderen om langs en vooral over mij heen te praten.

10 juli 2023: een mix van kruiden, lasagne, gefouilleerd worden en verbrande dijen. Cultureel verantwoord, dus.

6 juli 2023: klein maar fijn gaat de gezegde. Kan iemand aan Anita uitleggen wat hiermee wordt bedoeld? Ik heb de handdoek lang geleden al in de ring gegooid. Die ouwe doos is namelijk sinds 2015, waarin we dit dispuut hadden, nog steeds niet van veranderd.

3 juli 2023: zin in een frietje hebben we allemaal wel eens. Een reisje van La Petite Afrique in Zuid Frankrijk naar een patatsnijder in Zuid Holland om te belanden in de Oude Molstraat in Den Haag, begeleid door muziek van Stromae. En dat allemaal voor een patatje.

28 juni 2023: in 2015 ontving ik van 'sRijksoverheid een boete voor het foutief parkeren van mijn vehikel in Amsterdam. En dat voor iemand die er amper besef van heeft hoe ze haar kont op een fietszadel moet parkeren. Lopen is mijn ding en ook daar wordt ik duizelig van als ik te vlot een heuvel afloop.

24 juni 2023: iets Koreaans op het menu, soort van, pseudo dus. Lekker, voedzaam en gezond, in die precieze volgorde. En al dit fraais na een bezoek aan Amazing Oriental.

21 juni 2023: er kwam een moment in m'n leven waarop ik werd geadviseerd een psycholoog te bezoeken. Moi? Het moet niet gekker worden. 

16 juni 2023: pruttelend over een bezoek aan de reformwinkel met een ongelukkige afloop. Oeeee, het wordt steeds spannender...

12 juni 2023: een bezoekje aan Wiesbaden, een mooie stad met veel heuvels en rotondes die we bijna allemaal gezien hebben. Dank je, Trudy. 2014 was het jaar waarin we leerden een draai van 180 graden te maken.

8 juni 2023: over voedseltassen en orak arik. En een zielige poging om een politievrouw te verleiden. Zucht.

5 juni 2023: de zonnige dagen zijn hier, bijna zomer. Toen we in 2014 een reisje naar Londen maakten, was dit midden in de winter, januari. Een retro tripje van twee ouwe dozen.

31 mei 2023: op de laatste dag van deze mooie mei maand een heerlijke salade. Net wat je nodig hebt nu het weer warmer wordt en je niet al te lang in de keuken wilt staan. 

27 mei 2023: d'r komt een tijd dat er onderdelen gaan afvallen. Wat gebeurt er dan? Makkelijk: je wordt weggedaan en een nieuwe neemt jouw plaats in. Dat is een eeuwenoud verhaal, en gebeurde ook eind 2013 bij twee ouwe dozen.

23 mei 2023: sojabrokjes, je houdt ervan of niet. Als je er niet van houdt, heb je ze nog niet gegeten zoals het zou kunnen of heb je gewoonweg een vooringenomen mening: het is vegetarisch en dat mot ik niet. Het hoeft niet, maar houdt die geest open en ook de mond en probeer van het onbekende te genieten.

19 mei 2023: ondertrouw; het moest er toch een keer van komen. In september 2013 was het bij ons zo ver.

15 mei 2023: een lekker gerechtje voor de maandag omdat je er vanalles kunt inmikken wat je na het bacchanale weekend makkelijk kunt klaarmaken. Het neemt niet meer dan de tijd van het koken van de rijst in beslag.

11 mei 2023: na een muis moest de volgende muze eigenlijk wel spinnen zijn. Volgens mij overdrijf ik niet met de bewering dat minimaal de helft van de wereldbevolking niets van deze krengen moet hebben. Waarom niet? <= en dan beweert men dat er geen domme vragen zijn. Ook in 2013 waren spinnen niet populair.

Binnenkort ook een nieuwe verhalenreeks: pruttelend op het achterpitje. Waar gaat het over? Dat is een existentiele vraag die hier niet thuis hoort. 

3 mei 2023: een muis in huis. Hoe vrolijk Rudi Carrell er ook over zong: wij waren er niet blij mee. met wie we ook niet blij waren, was onze voormalige benedenbuurman. Wil je een definitie van het woord "zeikerd" hebben? Hier is tie. We zitten nog steeds in 2013.

25 april 2023: de laatste dag in Alcatraz. Blij om weer naar huis te kunnen, naar een zachte bank en een bed waarin je als een volwassen mens je kont kunt keren. Het allerlaatste stukje van een weekendje Zeeland in 2013.

18 april 2023: de vakantie is nog niet voorbij, maar wat verwacht je dan als je in een Reichsgrüppenführerspaß kamp zit en naar vermaak op zoek bent. Deel 2 van een korte zomer in Zeeland.

9 april 2023: voor het eerst op vakantie samen en wat kozen we: een pas geopend kamp ergens in Zeeland. In onze nog prille relatie lukte het ons om elkaar te verdragen, zelfs in een container die we als huisje aangwezen kregen. Een retromuze uit 2013.

5 april 2023: het moest er eens van komen: een stukje over Tata op de WaZ pagina. Je kunt voor zijn of tegen of je er niets van aantrekken en verhuisplannen maken, maar het bedrijf brengt overlast. Toch zijn er dorpelingen die tegen deze bewering fel van leer trekken. Waarom?

1 april 2023: naar een optreden gaan; wat een gedoe is dat altijd. Je gaat er bijtijds naar toe om achteraan de al lange rij te moeten aansluiten omdat anderen nog bijtijdser waren dan jij. Desondanks bezochten wij met een zekere regelmaat concerten en vooral Dead Can Dance mochten we volgens Anita niet missen. In 2013 waren ze in Amsterdam. Wij ook.

25 maart 2023: een dag later dan gepland weer een verhaaltje uit de oudheid. We zitten nog steeds in 2013 en hebben het fenomeen vakantieveiligen ontdekt. 

16 maart 2023: zin in een feestje? Nee, laat maar, ik ga liever op ziekenbezoek. En toen ontmoette ik Anita en haar familie die rondom elk bipsboertje een feestje wist te organiseren. Deze muze uit 2013 schreef ik toen ik inmiddels het vierde feestje achter de rug had in amper een half jaar tijd *zucht*.

8 maart 2023: dinsdag 9 april 2013 was een speciale dag voor ons, althans, dat vond ik. Anita was echter niet zo zeker over de datum. Een muze uit 2013.

28 februari 2023: een griepje hebben is altijd waardeloos. Met z'n tweetjes een griep delen, is net zo zwaar maar roch ook een stuk gezelliger, vooral als er geperste sinaasappels aan te pas komen. Een muze uit 2012.

20 februari 2023: de kast, een stukje over het heen en weer sjouwen van een kast. Twee trappen omhoog, wenteltjes. Een muze uit 2012.

18 februari 2023: maandag de 20ste zal een nieuwe rubriek "Geneuzel van twee ouwe dozen" beginnen. In mijn archief vond ik barstensveel verhaaltjes van weleer die ooit eens zijn uitgebracht onder de naam "Muze muziek" en begonnen waren als een wekelijkse opvrolijking van sociaal media. Noem 't retro, nostalgie, terugblik of meer van dat soort kreten. Mij lijkt het eenvoudigweg leuk om het tiende huwelijksjaar van Anita en mijzelf te vieren met, en het delen van deze muzes, voorzien van commentaar van wat er in de tussenliggende tien jaar is voorgevallen. 

2 februari 2023: de lauwe winter is bijna achter de rug nu februari is aangebroken en een nieuwe lente en zomer staan voor de deur. Dit wordt het jaar waarin ik mijn lange afstandswandelen weer oppak. Tot zo'n jaar of 10 geleden liep ik elk weekend afstanden van 30-50 km door de polders van Zuid Holland, waar ik toen nog woonde, of banjerde heen en weer naar Hoek van Holland. Ook een kustdorp, net zoals Wijk aan Zee, echter minder aantrekkelijk. Het is, echter, altijd de plek geweest waar heel Rijnmond naartoe trok als de zonnige dagen aanbraken en ik heb er vele leuke tijden gekend. Er was zee en zand en de rest van de omgeving deed er niet toe.

Om mijn benen weer in de conditie te krijgen van 10 jaar terug, ben ik 2023 begonnen met wandelen in en om het dorp. Het leuke hiervan is, dat er op het uur dat ik loop stilte heerst in een dorp dat langzaam wakker wordt. De gedachten maken zelf ook een uitje en wijzen mij op eigen- en aardigheden die mijn blik zelf niet zouden zijn opgevallen. Al mijmerend ontstaat er dan een verhaaltje over een wandeling door Wijk aan Zee.

2022

29 december 2022: het fenomeen thuiswerken is inmiddels zo vreemd niet meer. Jaren terug, toen ik nog werkte voor bazen en managers en allerlei andere kleine fascistjes die van aardig mens veranderden in een klootzak zodra ze de zeggenschap over een groepje mensen kregen, was thuiswerken iets dat werd toegestaan, getolereerd. Ik was een fan van thuiswerken, altijd geweest. Het betekende dat ik me niet met m'n collegae hoefde te bemoeien, hoe aardig ik sommigen van hen ook vond. Tegenwoordig is thuiswerken een feit en iets dat ik ook nog steeds doe. Alleen: nu de managersblik is verdwenen, lijkt het alsof mijn werk minder belangrijk is geworden. Althans, in de ogen van anderen.

23 december 2022: de kortste dag achter de rug, nu de kerst en oud en nieuw nog voordat we verder kunnen gaan met het normale leven. Daarom staat er geen kerstverhaal op de Wijk aan Zee pagina. Je wilt het niet geloven? Kijk zelf maar.

30 november 2022: een muze, eentje voor deze tijd. Niet over millennials, wat dat dan ook mag wezen, noch boomers -ook geen idee van wat dat is, of andere trendy kreten die een half jaartje meegaan om in de grote omniglot van betekenisloosheid opgeslorpt te worden. Kou, dat is iets voor deze tijd. Kou, verkoudheid, snotteren, je hersens eruit snuiten, wollig in het hoofd, de farmaceutische industrie op de been houden door paracetamollen en ibuprofennen als handjes hagelslag weg te slikken. Pijnlijke ledematen, pijnlijke lendenen, en vooral niets in huis hebben wat het leed kan verzachten, op een familiezak anta flu na. Pffffft, dat zijn van die dagen die je zo snel mogelijk moet vergeten.

En toen was het ineens 18 november 2022. Beetje stil geweest op deze website vanwege corona. Het is tegenwoordig makkelijk om alles wat te lang stil ligt aan corona te wijten, maar in dit geval ben ik daadwerkelijk geveld geweest. Hoe kwam dit; je bent toch geprikt? Ja, drie maal zelfs. Maar tegen niezende en proestende mensen die nergens een zakdoek hebben en de handen rustig in de zakken houden zodat iedereen besmet kan worden met welke virus zij dan ook met zich meedragen, werkt geen enkele prik, zelfs drie niet.

Maar goed, dat soort types evenals de corona ontkenners, blijf je altijd houden. Helaas. De eerste week van deze corona was als een zware verkoudheid; de zes weken erna was lethargie de grote boosdoener, de aanstichter van het grote nietsdoen. Gelukkig ligt dit allemaal achter me en kan ik met hernieuwde energie weer van het leven genieten.

Wat is er gebeurd? Verschillende gastauteurs hebben zich aangemeld. Ondanks dat allen een eigen stijl hadden die zij zonder een cursus prettig schrijven hebben ontwikkeld, het soort stijl dus waar ik dol op ben, kon helaas geen van hen de geest van Annabel Flique evenaren. Dit heeft me doen besluiten om deze rubriek op te heffen. Misschien dat er door een natuurlijk verloop ineens een schrijfster opstaat die aan al mijn schrijfverlangens voldoet en die dan een eigen plekkie op deze site krijgt.

Om de boel op gang te brengen, hierbij een nieuw muzetje.

18 augustus 2022: een muze over hartproblemen en een gebroken hart.

11 augustus 2022: na een druk, psychedelisch en roerig begin van dit jaar, kan ik eindelijk weer verder met deze website. Roerig (je moet eens weten hoe lastig dit woord is voor iemand die uit de regio Rotterdam komt) omdat onder andere Annabel Flique, gastauteur op deze site, Nederland heeft verlaten. Niet alleen dat, maar ze heeft alles westerlijke geneugten achter zich gelaten en zwerft momenteel door Japan, op zoek naar een hogere hoogte. Vanzelfsprekend hoop ik dat alles goed met haar gaat maar ze laat wel een gat op mijn site achter. De gegadigden die zich tussentijds hebben gemeld om Annabel's gat op te vullen, zijn niet van het kaliber dat ik zoek. Het zal voorlopig dus rustig blijven op het gastauteur front.

Wat kun je verwachten? Binnenkort een muze, een verhaaltje over wat er allemaal gaande is in mijn wereld. Wat er gaande is buiten mijn wereld, kun je overal lezen, horen en zien. Echter, de dingen van alle dag, de akkefietjes die mensen bezighouden, de kleine ergernisjes waarover je je niet druk moet maken maar waaraan je toch teveel tijd besteedt; dat soort dingen kom je in mijn muzes tegen.

Ook is er een nieuw boek uit, nou ja, nieuw: het is herschreven en is nu in de versie zoals ik het drie jaar geleden in mijn hoofd had. Eindelijk. Soms gaat het namelijk niet zoals je wilt. Net als het echte leven.

2021

9 december 2021: herinneringen ophalen, al wil je dat niet: facebook zal je met oude fotos toen je nog "dat" haar had blijven achtervolgen. Enige overeenkomsten tussen mijn vrouw en mij zijn puur op speculatie gebaseerd.

26 november 2021: voor goed advies bezoekt men een dokter, tenzij er niets aan de hand is en je advies zoekt over iets triviaals. Dan is er Anna Bel.

11 november 2021: Anna Bel is aan de pen geweest. Het nieuwste probleem pakt ze op haar eigen wijze aan en heeft een aantal wijze woorden voor de beginnende lesbo. Sommigen kunnen zelfs in beleefd gezelschap gebruikt worden.

3 november 2021: een onaangenaam luchtje aan een Wijk aan Zee's verhaaltje. Geeneens gebaseerd op waar gebeurde feiten, maar waar gebeurd: Zeik aan Zee.

15 oktober 2021: vandaag heb ik de eerste bijdrage van Anna Bel ontvangen. Deze is op de Gast auteur pagina te lezen. 

Excuus hiervoor.

14 oktober 2021: op de Wijk aan Zee pagina zijn een aantal fotos toegevoegd van het dorp.

6 oktober 2021: de site zal zo regelmatig mogelijk aangevuld worden met verhalen onder alle tabs en ook de gastauteur zal haar columns in het daarvoor gereserveerde tabblad plaatsen.

Alle verhalen en stukjes zijn origineel werk van Yvonne Janssens dus onderhevig aan copyright. Bij gebruik graag eerst toestemming aan de schrijfster vragen en bron vermelden.

Contactadres: info@schrijversindruk.eu